* Οι ρακετίστες. Ακόμα και αν η παραλία είναι τίγκα στον κόσμο, αυτοί είναι σίγουρο πως θα βρουν έστω και ένα τετραγωνικό μέτρο για να στήσουν το παιχνίδι τους. Είναι εξακριβωμένο πως, όσο πιο πηγμένη είναι η παραλία τόσα περισσότερα καρφιά θα βαρέσουν, ώστε να εξασφαλίσουν ότι κάποιο από αυτά θα σε πάρει στη μάπα ή στη πλάτη τη στιγμή που λιάζεσαι ή απολαμβάνεις την παγωμένη μπύρα σου. «Άντε ρε μ@@@, αφού στην έστειλα καλά ρε μ@@@!». Ακόμα όμως και άδεια να είναι η παραλία και πάλι θα βρουν τρόπο να σου σπάσουν τα νεύρα με το επαναλαμβανόμενο τακ- τακ, στήνοντας το παιχνίδι τους εκεί που σκάει το κύμα. Το εξοργιστικό είναι πως αν σε πάρει το μπαλάκι στο δόξα πατρί, θα έρθουν με ένα ηλίθιο βλέμμα να σου ζητήσουν «συγγνώμη». Το καλύτερο που έχεις να κάνεις λοιπόν είναι να το πάρεις και να το διαολοστείλεις.
* Οι οικογένειες της συμφοράς. Συνήθως απαρτίζονται από τη μαμά, το μπαμπά, την πεθερά και τα πιτσιρίκια και το κάθε μέλος έχει συγκεκριμένο ρόλο στο τραγικό θεατρικό που στήνουν ακριβώς μπροστά σου. Η μαμά αρέσκεται στο να κρατάει τα ταπεράκια, να πασαλείβει τα μικρά με τόνους αντηλιακό μετατρέποντάς τα σε παιδική εκδοχή των Immortal και να τους ουρλιάζει κάθε φορά που τολμούν να απομακρυνθούν πέραν της ασφαλούς ζώνης των 90 εκατοστών από κει που σκάει το κύμα. Ο μπαμπάς βοηθά το έργο της μαμάς, ενίοτε ρίχνοντας και καμιά ψιλή στα πιτσιρίκια, ενώ η πεθερά αρέσκεται στο να δίνει συμβουλές στη νύφη της για το πώς να μην αφήσει ούτε εκατοστό του παιδιού ακάλυπτο από αντηλιακό και να μπουκώνει το στόμα των παιδιών με χειροποίητα τυροπιτάκια. Τέλος, τα πιτσιρίκια συνηθίζουν να σκούζουν δίχως λόγο και αιτία, να απομακρύνονται και να πετάνε άμμο και βότσαλα στους λουόμενους που εύχονται να σκάσει ως από μηχανής θεός ο Ηρώδης.
Η οικογένεια μπορεί να γίνει ακόμα πιο εφιαλτική όταν έχει σκοπό να φτιάξει το αυτοσχέδιο πικ νικ της στη παραλία με λευκές πλαστικές καρέκλες και τραπέζια ή εναλλακτικά με χαρτόκουτα καλυμμένα με καρό τραπεζομάντηλο. Η κρεμμυδίλα από τα ημιχαλασμένα κεφτεδάκια και η σκορδίλα από το τζατζίκι θα σας προκαλέσει ναυτία, ενώ ο σκουπιδότοπος που αφήνουν πίσω τους κάνει την χωματερή στα Λιόσια να μοιάζει με τοπίο Καραϊβικής.
* Οι πλανόδιοι. Πάνω που έχεις ηρεμήσει και απολαμβάνεις τον ήλιο προσπαθώντας να μην δώσεις σημασία στην φρικο-οικογένεια και τους ρακετίστες, ξάφνου ανοίγεις τα μάτια σου και βλέπεις τον Χάρο να στέκεται από πάνω σου. Όχι δεν είναι ο Χάρος – δυστυχώς. Είναι ο πλανόδιος που σπαμάρει όλη τη παραλία με τη πραμάτεια του, η οποία καλύπτει μια ευρεία γκάμα αντικειμένων: από κάθε λογής μπιχλιμπίδια και πειρατικά DVD, μέχρι χένα, τατουάζ από αυτά που τα φτύνεις και κολλάνε, ταϋλανδέζικο μασάζ, λουκουμάδες και κουλούρια Θεσσαλονίκης που, έτσι και τολμήσεις να δοκιμάσεις, αφενός θα χάσεις τον κυνόδοντά σου αφετέρου θα περάσεις το υπόλοιπο της ημέρας στη τουαλέτα (στη καλύτερη περίπτωση) ή πίσω από ένα θάμνο.
* Οι υπέρβαρες με τα Brazilian μαγιό. Δεν έχω κάτι με τις υπέρβαρες. Σώμα τους είναι, ό,τι θέλουν το κάνουν. Δεν θέλουν να αδυνατίσουν; Κανένα πρόβλημα. Όμως δεν ανέχομαι να φοράνε μαγιό που χάνονται μέσα στο λίπος των γλουτών τους και να κάνουν πασαρέλα μπροστά μου. Αποτελεί προσβολή της δημόσιας αιδούς, πώς να το κάνουμε; Το ίδιο εκνευριστικές είναι βέβαια και οι «κορμάρες» που ξέρουν ότι τις κοιτάει όλη η παραλία και φροντίζουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα να ποζάρουν τα οπίσθιά τους λες και κάνουν φωτογράφηση για το Penthouse. Attention whores (για να μη πούμε τίποτα χειρότερο).
* Οι trendy γκόμενες. Ναι, έχουμε καταντήσει γραφικοί να τις κράζουμε συνέχεια αλλά όσα χρόνια και αν περάσουν δε γίνεται να μην τσαντιστείς με την εικόνα μιας κοπέλας που βάφεται για να βγει στη παραλία και φοράει μπότες, πέδιλα με τακούνια (!), εσάρπες και κουβαλάει συνέχεια μαζί της τσάντα με αξεσουάρ όπως μάσκα προσώπου, κρέμα προσώπου, ρουζ, make up, κονσίλερ και παρόμοια παντελώς άχρηστα καλλυντικά.
* Οι σφίχτες. Συνήθως είναι κατράμι από το σολάριουμ, αλλά δεν αμελούν να βάλουν και έξτρα baby oil γιατί λίγος καρκίνος του δέρματος παραπάνω δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν. Σπάνια θα τους δεις να βουτάνε, καθώς προφανώς τους αρέσει να κάνουν πασαρέλα στη παραλία, ενώ παράλληλα «πατιώνται» για να τονίσουν όσο δυνατόν περισσότερο την περίσσια μυϊκή τους μάζα. Το δέρμα τους είναι τίγκα στο σπυρί από τα στεροειδή και στο 80% των περιπτώσεων η κοιλιά τους θυμίζει έγκυο στον 8ο μήνα. Τα άθλια tribal tattoo που συνήθως κοσμούν(;) το μπράτσο τους είναι απλά το κερασάκι στην (λαδωμένη) τούρτα.
* Όσοι/όσες κάνουν 100αρι σπριντ για να προλάβουν τη τελευταία ξαπλώστρα πριν από σένα.
* Όσοι/ όσες σβήνουν τα τσιγάρα τους στην άμμο και μετά τα αφήνουν εκεί. Δώστε τα τους να τα φάνε (ευγενικά πάντα).
*Αυτοί που προσπαθούν να φτάσουν με το αυτοκίνητο όσο πιο κοντά γίνεται στο μέρος που θα ξαπλώσουν.
* Όσοι φέρνουν ραδιοκασετόφωνο – σιντί στη παραλία. Να αγιάσει το χέρι εκείνου που θα το στείλει στο βυθό με τα ψάρια.
* Όσοι έχουν όλη τη παραλία δική τους να βάλουν πετσέτα, αλλά αντ’ αυτού έρχονται και μπαστακώνονται λίγα μόλις εκατοστά από την δική σου.
* Όσοι φέρνουν τη γκόμενα με το τέλειο κορμί μαζί τους και δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κοιτάνε όλη την ώρα δεξιά και αριστερά για το ποιος τη μπανίζει περισσότερο. Σημειωτέον, πως το μαγιό της «κοπέλας τους» καλύπτει μόνο τα απολύτως απαραίτητα.
Εσείς ποιους μισείτε στη παραλία; Περιμένουμε τις απαντήσεις σας στα σχόλια μπας και τους πείσουμε να μην ξαναπατήσουν πόδι στην άμμο.
Άντε, και καλά (;) μας μπάνια.
πηγή:in2life
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου